İngiltere’de bir araştırmacı, yeni doğan bebeklerin çekici yüzlere bakmayı tercih ettiğini iddia ediyor ve bir yüzü güzel olarak tanımlamanın öğrenilmiş bir özellik olmanın aksine doğuştan itibaren sahip olunan bir özellik olduğunu öne sürüyor.
Kısacası bu görüşü ile modern dünyanın modern problemlerinden biri olarak görülen kalıplaşmış güzellik algısının çocuklara empoze edildiği ve büyüme çağlarında estetik kaygı güderek bir dizi estetik ameliyat geçirdikleri görüşüne karşı çıkmış oluyor.
Exeter Üniversitesi’ndeki Alan Slater ve meslektaşları, henüz yeni doğmuş bebeklere birbirinden farklı hatlara sahip yüz görüntüleri gösterdiler ve daha çekici Kabul edilen yüzlere karşı daha ilgili olduklarını ve daha uzun süre baktıklarını fark ettiler.
Slater, “Çekicilik bakan kişinin gözünde değil, yeni doğmuş bir bebeğe doğuştan geliyor”, diyor. Gelişimsel psikologlar, bebeklerin yüksek kontrastlı görüntüler ve kıvrımlı, biyolojik şekiller gibi belirli nesneleri tercih ettiğini yıllardır biliyordu. Ancak bu tercihlerin nereden geldiği bilinmemektedir.
Slater’ ın oldukça küçük bebekleri kullanarak yaptığı araştırma, bebeklerin sadece boş beyin lobları ile dünyaya gelmediklerini hatta oldukça gelişmiş bir algı sistemiyle geldikleri fikrini destekliyor.
Güzel Yüzlü İnsanlar
Grup, çeşitli kadın yüzlerinin fotoğraflarını çekti ve sunulan yetişkin deneklerden onları çekicilik açısından derecelendirmelerini istedi. Denekler her yüzü 1’den 5’e kadar bir ölçekte puanladılar. Araştırmacılar daha sonra her açıdan benzer olan fotoğraf çiftlerini aradılar- örneğin parlaklık ve kontrast olarak- ama çekicilik ölçeğinin zıt uçlarında. Daha sonra bu eşleştirilmiş fotoğrafları, yaşları bir ila yedi gün arasında değişen yeni doğan bebeklere sundular.
Tüm bebekler doğumdan sonra hâlâ hastanedeydi. Bir araştırmacı her bebeği iki fotoğraftan yaklaşık 30 santimetre uzakta dik tuttu. Bir diğer araştırmacı gözlerden uzakta bebeklerin gözlerinin nereye yöneldiğini not etti.
Bu hafta exeter’deki İngiliz Bilim Derneği’nde (British Science Association) elde ettiği verileri sunacak olan Slater, neredeyse tüm bebeklerin daha az çekici olandan daha çekici yüze bakarak daha fazla zaman harcadığını söylüyor.
Bu tercihin nedeninin basit olduğunu öne sürüyor- güzel insanlar aslında bir insan yüzünün basmakalıp prototipine sahipler. Araştırmacılar uzun zamandır yüzlerce yüzü birleştirerek, inanılmaz derecede çekici olan yüz özelliklerinin istatistiksel ortalamasına ulaşıldığına dikkat çektiler. Slater, bir bebeğin zihninde, bu güzel yüzlerin basmakalıp insan yüzünü temsil edebileceğini söylüyor.
Bu tür yerleşik bilgiler, bebeklerin yüzleri ses tonu ile birini tanımak gibi eşleştirme yeteneği de dahil olmak üzere hızlı bir şekilde öğrenmelerine yardımcı olur. Slater’a göre: “Bebekler, aşina yüzleri tanımalarına yardımcı olan ve aynı zamanda sosyal dünya hakkında bilgi edinmelerine yardımcı olan ortalama bir insan yüzünün oldukça ayrıntılı bir temsili ile doğarlar.”
