Şunu söyleyerek başlayalım yazıya, Big Four falan yoktur, Big One vardır, o da Metallicadır.
Big Four tamamen ticari bir durum hepimiz bunun farkındayız herhalde, Metallica ile sahneyi paylaşmaya Megadeth bile götü dümbelek çalarak gitmiştir. Big Four gruplarının o dönem verdikleri röportajları izleyerek anlaşılabilir bu durum.
Master of Puppets albümü hakkında konuşmaktan ve yazı yazmaktan hep korkmuşumdur ama bu korkunun sebebi Metallica’nın Türkiye’de ki boktan fan kitlesi (Bütün Metallica fanları için söylemiyorum bunu, ama büyük bir kısmı böyle) ya da “Abi Metallica Cliff öldükten sonra bozdu, Black albümü ile davayı sattı” diye konuşan sözde elitist bir sik bilmeyen metalciler değil. Korkumun sebebi asla ama asla albümün hakkını vererek anlatamayacak ya da bir şeyleri es geçecek olmamdır. Ama çok sevdiğim birinin de dediği gibi” Yapacakk bişşşi yokkk”.
Bir noktaya daha değinelim hemen (Artık albüme geç Karga sokucam dediğinizi duyuyorum, istirham ederim efendim lütfen içimdekileri dökmem lazım az bekleyin) Cliff çok iyi bir müzisyendi, Metallica’ya fazlasıyla katkısı oldu (Özellikle Master of Puppets albümüne). Şöyle bir durum söz konusu değil ama Metallica=Cliff, Metallica hep 2 kişinin karar mercii olduğu bir gruptu bu ikili Lars ve James idi. Geçmişte günümüzde ne yaşanmışsa, gelecekte ne yaşanacaksa bu ikili mesuldür. He bende merak ediyorum Cliff yaşasaydı Metallica nasıl olurdu, belki çok iyi, belki çok kötü bilemiyorum…
Her gün 8-10 saat stüdyoda kan ter gözyaşı akıtıyorsunuz, parmaklarınız nasır tutup sürekli soyulmaktan helak halde ve bir gün o stüdyodan çıkıyorsunuz elinizde Thrash Metal tarihinin en iyi albümlerinde biri olan “Master of Puppets” ile birlikte…
Bu albümün metal müzik dünyası ve müzik dünyası için önemini şu örnekle anlatabileceğimi düşüyorum. Libary of Congress tarafından kütüphaneye giren tek metal albümü Master of Puppets dır.
Amatörlüğün olgunluğa evrilmesi, Fast and Furious bokumu yesin kıvamında olan hızı, kulak orgazmı yaşatan riffleri ve soloları, hayatımıza ve beynimize mıh gibi çakılan davullar, basların şov yaparcasına çalınması, bir çok gruba ilham olması ve sayamadığım bir sürü şey için teşekkürler Master of Puppets.
Master of Puppets çıktığı dönem metal dünyasını alt üst etti. Bir reklam dahi vermeden 1 yıl içinde 500.000 sattılar aman yarabbbbbilik bir durum bu o dönem için. Şu an popüler olan çoğu metal grubu barlarda Metallica coverları çalıyordu (Bkz :Dream Theater ve Naplam Death).
Daha önce birçok kez söyledim, ben Lovecraft temalı olan herhangi bir ürüne düşüyorum abi, iyi veya kötü olsun fark etmez (bu benim zayıf noktam, Aşil’in topuğu gibi düşünebilirsiniz) ve “The Thing That Should Not Be” şarkısı H.P.Lovecraft’ın “The Shadow Over” isimli hikayesinden esinlenerek yapılmıştır. Ben ilk defa bu albümü dinlediğimde çoktan Lovecraft okumuştum o an yaşadığım şaşkınlığı şöyle tasvir edebilirim herhalde, ilk defa siyahi çükü gören Asyalı gibi kalmıştım. Welcome Home (Sanitarium) şarkısına girmiyorum bile yoksa bu yazı bitmez, oyuna da dalarım oradan çünkü.
Master of Puppets albümünün derdini anlatış tarzı konsept albüm olmasa bile sistematik bir şekilde ilerleyip şarkıları birbirine hiç beklemediğiniz bir anda bağlıyor (Disposable Heroes şarkısının köprü kısmı Damage Inc. de kullanıldı) albümün hayran bırakan yönlerinden biri de budur.
Harmonik tınıları o kadar yüksek bir albüm ki, dinlerken ulan senfonik olsa olurmuş hem de en taşaklısı olurmuş dedirtiyor. Battery ile başlayıp Damage inc. ile biten bir şaheser. PMRC, albümdeki küfürlü sözler için albümün ikinci baskına sticker yapıştırmasını istedi ve Metallica üyeleri tarihi ayar verip efsane bir sticker yapıştırdı.
O malum sticker da yazanlar:
Muhtemelen dinlemeyi istemeyeceğiniz tek şarkı Damage Inc, çünkü birden fazla olmak üzere şu kötü şöhretli, F harfi ile başlayan kelime kullanılıyor. Bunun dışında ise albüm boyunca ne BOK deniliyor, ne SİDİK, ne SİKİŞ, ne AMCIK, ne de OROSPU ÇOCUĞU veya SAKSOCU.
Ne anlatırsam anlatayım, ne yazarsam yazayım hiçbiri bu albümü anlatmaya yetmeyecek. Bir devri kapatıp, bir devri açan albüm, saf thrash’i damarlarınızda gezdiren albüm, sen çok ayrı bir yerdesin…
Metallica “Allahtır ya” diyen tayfa ya da “Metallica çöp” diyen tayfa iki tarafında geçimini sikeyim. Bilgi birikimi olmadan yorum yapmak boş lakırdıdan başka bir şey değildir.
